De weg van Lenthe Page #7

Ik ben bezig met een blog-boek en zo af en toe komt er een stukje online. Er zijn inmiddels 7 stukjes online gekomen op deze blog.
Om deze terug te lezen kun je deze terug vinden bij het zoek icoontje of je kunt me een mailtje sturen naar engelinagraepler@hotmail.com  Dan stuur ik je het verhaal in chronologische volgorde op . Laat je me weten wat je er van vind?

Ethan nam plaats op een ongemakkelijk stoeltje bij de apotheek wachtend op zijn pijnstillers.
Het was een lange dag geweest en het feit dat de chick die vanochtend uit zijn huis sloop zijn nieuwe baas bleek te zijn maakte het er niet beter op . Dat er helemaal niks gebeurd was tussen hen was ook niet echt een troost. Hij keek op zijn horloge en zag dat het 5 voor 6 was, net op tijd nog  om thuis voetbal te gaan kijken als ze maar eens opschoten met zijn pillen.
nummer 15  stond er op het schermpje en dat was het teken dat hij naar de balie mocht komen,
nummertjes trekken pff een reden waarom hij liever niet bij de apotheek kwam .
Maar hij ging kapot van de pijn en van schaamte en een biertje en zo’n pijnstiller zouden er zeker goed in gaan.  Ethan liep naar huis en baalde ontzettend dat hij zijn auto nog niet terug had, tot hij schoorvoetend zijn straat inliep en zijn auto keurig ingeparkeerd zag staan..
Hij liep zijn woonkamer in en staarde blind voor zich uit tot hij zich kapot schrok.
Lenthe zat daar op zijn bank dood normaal een biertje te drinken en zei : ‘’wil je er ook eentje?’’   Ethan wist niet wat hij moest denken of zeggen en dat was ook niet nodig want Lenthe stond op liep naar hem toe en bood haar excuses aan .  Het spijt me dat ik je auto jatte, je hand brak, je auto nog een keer jatte, inbrak in je huis en je biertje dronk , ik denk dat het  tijd word om te gaan .  Ze wilde weg lopen maar Ethan pakte haar vast met zijn goede hand en trok haar naar zich toe . Hij kuste haar en fluisterde dat het niet uit maakte wat ze brak zolang het zijn hart maar niet was .